[สปอย] Pink to Gray (จาก ฉบับมังงะ)

เอนทรี่นี้เฉพาะกิจมากกก เนื่องจากมีคนเมนชั่นและDM มาหาเรามากมายว่าสปอยตอนจบให้หน่อย
เราเลยเขียนใส่บล็อคเลยจะได้อ่านกันต่อเนื่อง มันอาจจะตกอะไรไปบ้างนะคะ
เพราะมันก็มีที่เราไม่เก็ตเหมือนกัน

ติ-ชม บอกเล่ากันได้นะ

เรื่องนี้มีตัวละครหลักๆ อยู่ 2 ตัว คือ ไดกิ และ เร็น(โกะ)หรือก็อจจิ เราขอใช้คำว่าเร็น

ซึ่งขอให้เข้าใจตรงกันว่าบทไดกิ เด่นกว่าเร็น และ เป็นบทยูโตะแน่ๆ
แต่เหมือนบทของเร็นโกะในเวอร์ภาพยนตร์อาจจะโดนลดบทบาทไป

แก้ไข

สลับกันค่ะ ตอนนี้รายละเอียดออกมาแล้ว ยูโตะเล่นเป็นไดโกะจริงๆนั่นแหละ
เร็นโกะก็ไม่ได้มีบทบาทอะไรมากมายด้วย
แต่.............

เนื้อเรื่องในหนังหลังจากเร็นโกะตายแตกต่างจากในหนังสือสิ้นเชิงเลยค่ะ555555555555

เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนวัยเด็ก ในตอนแรกของมังงะก็จะ เล่าย้อนถึงอดีตว่าสองคนนี้มาสนิทกันได้ยังไง

ตอนแรก ไดกิย้ายบ้านจากโตเกียวไปอยู่โยโกฮาม่า ด้วยความที่ไม่อยากย้ายมาเลยโวยวายตลอดทาง

ตอนที่ถึงอพาร์ทเมนต์ใหม่ ก็ยังโวยวายอยู่ แม่ของไดกิก็พาไปเคาะประตูแนะนำตัวกับเพื่อนบ้านทั้งหลาย

และนั่นทำให้ไดกิเจอกับเร็นครั้งแรก (9 ขวบ)

ตอนนั้นไดกิทำตัวเย็นชากับเร็น เร็นผู้ลลั้ลลาก็พยายามจะเป็นเพื่อนกับไดกิให้ได้

จนวันนึง แก๊งของเร็น(มีเพื่อนอีก 2 คน) ก็เห็นไดกิเล่นคนเดียวเลยขอเล่นด้วยไรงี้

สุดท้าย 4 คนนี้ก็เป็นเพื่อนสนิทกัน ไปไหนไปกัน

แต่พอโตขึ้นมาหน่อย เพื่อนอีก 2 คนก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น สุดท้ายก็เหลือ เร็นกะ ไดกิ #ละเอียดไปปะ 5555

ตอนเด็กๆเร็นเป็นเด็กที่ดู อ่อนไหวนะ ส่วน ไดกิจะออกแนวนิ่งๆหน่อย

ก็มีเหตุการ์ณต่างๆขึ้นซึ่งเราว่ามันไม่เกี่ยวกะเรื่องหลักขอข้ามๆไปนะ

ตอนงานโรงเรียน ทั้ง 2 คนก็ตั้งวงดนตรีเล่นในงานกัน โดยไดกิร้องนำ ส่วนเร็นคอรัส

ในมังงะเค้าจะตัดภาพไปมาๆ ตัดไปตอนไดกิใช้ชีวิตอย่างปกติไปเจอเร็นตามโปสเตอร์

ร้านหนังสือ ร้านซีดี แล้วรวมถึง มี Friday ด้วยนะ 555555555

แล้วเล่าย้อน

ตอนเร็นกับไดกิ  เดินๆอยู่ก็มีนิตยสารมาติดต่อให้ไปถ่ายแบบ ชื่อว่า อาคากิซัง

หลังจากจบการศึกษา ทั้งสองคนก็เรียนต่อมหาลัย แล้วก็เซ็นสัญญาเข้าสังกัด

ทั้งสองคนเช่าหออยู่ด้วยกันด้วย

ทั้งสองคนก็ไปเล่นเป็นเอ็กตร้าในละคร แต่ดูเหมือนเร็นจะเป็นเอ็กตร้าที่มีความโดดเด่นทางด้านการแสดง จนสุดท้ายก็ได้ละครจริงๆ

วันนึงไดกิจัดปาร์ตี้วันเกิดให้กับเร็น กับสาวอีกคนนึง(ซึ่งเราก็ขี้เกียจจำว่านางเป็นใคร 555555)

ทุกอย่างดูดีราบรื่นไปซะทุกอย่าง พอวันรุ่งขึ้นทุกคนก็ทำงานปกติ

เร็นไปถ่ายละคร ส่วนไดกิก็ไปทำงานพาร์ทไทม์ ไดกิกลับมาที่ห้องพบกล่องมากมายเต็ม

พร้อมจดหมายจากเร็นบอกว่าเค้าจะย้ายออกจากหอนี้แล้ว

ไดกิจึงโทรไปหาผจก.ของเร็น เค้าก็บอกว่าเร็นย้ายต้นสังกัดแล้ว

แล้วก็จะย้ายไปอยู่ที่ใหม่ (เร็นก็จะให้ไดกิไปอยู่ด้วยนะ)

ไดกิก็ถามว่าเร็นทำไมไม่บอกไรงี้ เร็นก็พล่ำๆ แต่บอกมาประโยคนึงเจ็บมากก

'ฉันจะไม่ทนดูนายอีกต่อไปแล้ว นายได้พยายามทำไรบ้าง งานบ้าน มหาลัย พาร์ทไทม์ แล้วการเป็นเอ็กตร้าหรอ'

แล้วทั้งสองคนก็ออกแนวทะเลาะกัน

สุดท้ายไดกิก็บอกว่า ฉันจะไม่ย้ายไปกับนาย แล้วไดกิก็กลับไปอยู่บ้านตามเดิม

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ไม่พบกันอีกเลย

จนมีงานเลี้ยงรุ่น

ไดกิก็ไป คนในงานก็ถามถึงแต่ ก็อจจิล่ะ (เร็น)

แล้วนางก็มาจริงๆ เร็นก็มานั่งข้างๆไดกิ แล้วพูดว่า ไม่เจอกันนานเลยนะ

แต่ก็ไม่ได้คุยไรกัน

พอจบงานเร็นก็เดินมาถามไดกิว่า นายใช้เบอร์เดิมใช่ไหม

ไดกิก็ตอบว่าใช่

แล้วหลังจากนั้นเร็นก็โทรมานัดไดกิให้ไปเจอหน่อย แล้วทั้งสองคนก็ไปดริ้งกัน

ก็พูดนั่นพูดนี่กันไป เร็นก็เล่านู่นเล่านี่ให้ฟัง เหมือนเปิดใจคุยกัน

ไดกิสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของเร็นโกะตลอดที่อยู่ในวงการบันเทิง

สิ่งที่เค้าต้องเจอกับสิ่งที่ต้องทำมันช่างสวนทางกันจริงๆ

เค้าก็พบว่าก็อจจิเปลี่ยนไปเยอะจริงๆ เค้าเปลี่ยนไปทั้งๆที่ตัวเค้าเองไม่อยากจะเปลี่ยน

เร็นโกะก็บอกว่าไดกิเนี่ยไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆนะ ฉันดีใจมากที่นายยังไม่เปลี่ยนไป

แล้วทั้งคู่ก็คุยกันเรื่องอยากออกจากวงการแต่ก็ทำไม่ได้

ไดกิก็บอกว่า แหม่นายก็รุ้ฉันเป็นได้แค่นี้ไรงี้

เร็นโกะก็บอกว่า ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวนายก็จะกลายเป็นคนดังแล้ว

คำๆนั้นมันกระแทกเข้าไปในจิตใจของไดกิเข้าอย่างจัง

เค้าคิดว่ามันเหมือนมีพลังอะไรบ้างอย่างที่เข้าไม่มั่นใจ

เร็นโกะ ก็บอกว่า ฉันจะเอาความโด่งดังของฉันให้นายเอง ฉันไม่ต้องการมันอีกแล้ว

ตัดมาไดกิเด้งจากเตียง รู้ตัวอีกทีเค้าก็เมาไร้สติมาอยู่ห้องของเร็นโกะซะละ (ไม่ใช่ฟิควายใจเย็นนะ)

ตื่นมาก็เจอกุญแจพร้อมข้อความจาก เร็นโกะบอกว่า เมื่อคืนสนุกมากเลย มาเจอกันอีกทีที่นี่

ตอนสามทุ่มนะ ตอนออกไปอย่าลืมใช้กุญแจนี้ด้วย ไดกิก็กลับบ้านไปเปลี่ยนชุด

แล้วกลับมาตามสัญญา พอเข้ามาเค้าก็เจอภาพนี้..

ก็อจจิกำลังได้ฆ่าตัวตายไปซะแล้ว ด้วยการแขวนคอ....

เค้าพยายามเอาก็อจจิ(เร็น)ลงมาจากเชือกแต่แน่นอนว่ามันไม่ทันแล้ว

แล้วก็มีจดหมายถึงไดกิว่า รู้สึกผิดที่เหมือนทิ้งไดกิไว้ข้างหลัง ขอโทษจริงๆ แต่อย่าเข้าใจผิดว่าที่ฉันตายเป็นความผิดของนายเลยนะ  บลาๆๆ ขอบคุณที่ออกมากินข้าวด้วย เธอเป็นคนดีจริงๆนะ 

มีเรื่องจะขอร้องล่ะ 

ฉันเขียนจดหมายไว้ในซองนี่ 6 ฉบับ คนที่เจอศพฉันมีแค่นายคนเดียวเท่านั่น

แล้วไดกิก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวให้ศพของเร็น แล้วก็นั่งดริ้งกับศพ

พอสุดท้ายก็เอาจดหมายที่เหลือไปเผา เหลืออันที่ตัวเองเลือกไว้อยู่ในห้อง

ต่อมาไดกิก็โดนจับเข้าคุกข้อหาผู้ต้องสงสัยว่าฆ่าเร็นโกะไปนอน 53 วันได้

(ตรงนี้เราไม่ค่อยมั่นใจนะ)

แต่สุดท้ายก็หลุดคุกมา พอหลุดมาก็เจอกองทัพนักข่าวเพียบ

คนสนใจไดกิเยอะมากกกก กลายเป็นคนดังภายในพริบตา ในฐานะเพื่อนสุดหล่อของเร็นโกะ

มีจดหมายจากแฟนคลับส่งมาพรีบบ

ไดกิกลายเป็นคนดังชั่วพริบตา มีละครมีถ่ายแบบ

และมีละครเรื่องนึง(หรือจะเรียกเป็นสารคดี) เป็นเรื่องราวตั้งแต่เด็กของเร็นโกะ(ไดกิเล่นเป็นเร็นโกะ)

พอไดกิยิ่งเล่นละครเรื่องนี้ก็ยิ่งรู้ถึงความรู้สึกของเร็นว่าที่ผ่านมาเจออะไรมาบ้าง

ต้องผ่านอะไรมาบ้าง เจ็บปวดมามากขนาดไหน เหมือนรู้ความจริงในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยรู้มาก่อน

จนตอนจบคือฉากฆ่าตัวตาย(ที่เร็นโกะตัดสินใจฆ่าตัวตาย)

ตอนถ่ายไดกิก็ต้องแขวนคอใช่มะตามท้องเรื่อง

แล้วไดกิก็แขวนคอ ตายตามก็อจจิไป

แล้วทั้งคู่ก็พบกันที่ทางช้างเผือก

จบบริบูรณ์

สปอย by meawziie หากผิดพลาดประการใด บอกได้นะคะเราพร้อมแก้ไขเสมอ

ปล.เห็นงี้เราทำตั้งสองวัน 5555555555555555555

หวังว่าเวอร์ชั่นภาพยนตร์แคสติ่งทุกคนจะเล่นออกมาได้ดี เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าพอเป็นคนแสดง

มันจะอึ้ง จะทึ่งแบบตอนเราอ่านไหม 

เป็นกำลังใจให้ยูโตะด้วยนะคะทุกคน

อัพเดท

ข่าวพิงค์ โตะ เกรย์

จะเริ่มฉาย 9 มกรา ปีหน้าค่ะ