เรียนภาษาญี่ปุ่น ณ ประเทศลาดกระบัง

สวัสดีทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านค่ะ จากการเล่น Ask มาเป็นเวลานาน(พักนึง)

เรารู้เลยว่า มีคนถามเรื่องเอกเราเยอะมากจริงๆ

ซึ่งเราก็ดีใจมากนะที่มีคนอยากเข้าที่นี่แบบที่เราอยากเข้า

ซึ่งคนที่ตามทวิตเรามาสองปีอัพ(ตั้งแต่ตอนมัธยม)

จะเห็นว่าเราเป็นเด็กที่ชิวมาก(ไม่ดีนะ 55555) แล้วดูเรื่อยเปื่อยกับการเข้ามหาลัย

เราใช้เวลาตลอดชีวิตมัธยมปลายว่าจะเรียนอะไร เราไม่รู้เลยว่าเราอยากเรียนอะไร

คงจะเพราะไม่ได้ถนัดเป็นอะไรเป็นพิเศษ แล้วเรียนอะไรก็ได้

เราคงโชคดี(แต่ก็ไม่ดีสุดนะ 5555) ที่ครอบครัวให้อิสระในการเรียนอย่างเต็มที่

ตั้งแต่เข้าม.ปลายมา(ตั้งแต่เลือกสายมาที่บ้านไม่ยุ่งเลย 5555)

ทุกคนให้อิสระในการอยากเรียนสิ่งที่อยากเรียนเต็มที่

ซึ่ง เราคิดไม่ออกเลยว่าเราจะเรียนเชี่ยไรดี

ตอนม.ปลายเราเรียน ศิลป์คำนวนค่ะ ด้วยสเกลภาษาอังกฤษกลาง กับ คณิตห่วยๆ

ที่ก็เรียนไปเรื่อยๆเฉื่อยๆจนได้เกรดเฉลี่ย 3 กว่าๆมาได้(อย่างยากลำบาก)

เราไม่ได้เรียนภาษาญป.เพราะเราคิดว่าจะเรียนเสริมแบบนี้ไปเรื่อยๆแหละ

แล้วเรียนควบกับอย่างอื่นไปน่าจะดีกว่า

ซึ่งสุดท้ายยยยยยยย โค้งสุดท้ายยยย ก่อน GATPAT เราก็ตัดสินใจว่า

เรียนเอกญี่ปุ่นแม่งเลย

เราใช้เวลาโค้งสุดท้ายก่อนสอบ (น่าจะราวๆ 3 เดือนได้)

ในการตะลุยติว แพทญป. ที่เคยเรียนญป.แบบติ่งต้อย นิ้งหน่อง เรื่อยเปื่อย

(คือเรียนเพื่อติ่งเลยแหละ 55555555555555)

ซึ่ีง 3 เดือนนั้นก็เป็นโค้งสุดท้ายของชีวิต ม.6 ของเราเหมือนกัน

เราว่าเป็นอีกช่วงเวลาที่มีค่าที่สุดในชีวิตเราเลยแหละ

จนถึงว่าสอบแพทญป. คือทำได้บ้างแหละ แต่อย่าใช้คำว่าทำได้เลย

คะแนนสอบรอบแรกเราแบบ ไม่ถึงครึ่งอะ เวนจริงๆ

แต่จากการคำนวนก็ยังติดลาดกระบังอยู่นะ 55555 (GAT เยอะอยู่)

เราจึงใช้เวลา 1 เดือนที่เหลือก่อนสอบรอบสอง เรียนอย่างสิ้นสติ

จนคะแนนรอบสองเราออกมาใช้ได้แหละ

(ขึ้นมาเยอะมากก)

แต่ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ถือว่าน้อยมากอยู่นะ

น้องๆที่อ่านมาถึงตรงนี้อยากให้รู้ว่าแบบ เอออถึงเราจะขี้เกียจแต่ถ้าเราพยายามบ้าง

ถึงเวลามันจะเหลืออยู่นิดเดียว มันก็ช่วยได้นะ ดีกว่าไม่ทำอะไร

อีกคำถามนึงที่เราโดนถามบ่อยมาก

ทำไมถึงอยากเข้าลาดกระบัง??

นั่นสิน้าา ในตอนแรกเราพยายามเอาตัวเข้าไปสัมผัสกับที่ๆเล็งๆไว้

ซึ่งเราประทับใจความเป็นกันเองของที่นี่มากกกกกกกกกก

ความรู้สึกเหมือนโรงเรียนอะ

เห็นแบบนี้เราเป็นคนรักความสงบนะ เรามองว่ามหาลัยเป็นสังคมที่อยู่ยาก

(ซึ่งแม่งยากจริง)

เราเลยอยากเข้าที่เราคิดว่าเราสบายใจที่สุด

จากการพูดคุยกับคนที่เรียนในนั้นหลายคนมากก เราจึงตัดสินใจอยากเข้าที่นี่

เราเห็นหลายคนที่นี่เรียนแล้วเค้าดูเก่งอะ 555555555555 

(ซึ่งเก่งไม่เก่งมันก็ขั้นอยู่กับเจ้าตัวอะนะ เราไม่รู้ว่าจริงไหมแต่เราเชื่อแบบนั้น)

ซึ่งการเรียนการสอนที่นี่คือ เหมือนเริ่มสตาร์ทตั้งแต่แรกเลยแหละ

ด้วยความที่เรารู้ตัวว่าเราไม่เป๊ะถึงขั้นจะไปเรียนอะไรใหม่ได้มั้ง

เราเลยคิดว่าคงดีถ้าได้เรียนเริ่มใหม่(ซึ่งถึงจะใหม่แต่มันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดนะ 55555)

เหมือนจะเรียนเบา แต่เราว่า เรียนหนักมากเลยแหละ

ที่นี่เน้น ฮัปเปียว(สปีช) เราเคยคิดว่ากรูจะจำได้ยังไง??

แต่พอเรียนไปเรียนมา เอออทำได้ว่ะ

เราสัมผัสว่าการเรียนที่นี่มันถูกแล้วแหละ ตอนปิดเทอมหลังจากจบเทอม1

พอมารู้ตัวอีกทีเราว่าเราติ่งผช.ได้เข้าใจมากขึ้น เปิดดิกน้อยลง

ฟังเพลงแล้วฟังออกมากขึ้น เขียนอะไรยาวๆได้มากขึ้น

เราไม่รู้ว่าเราเก่งขึ้นรึเปล่า

แต่เราคิดว่าเราน่าจะเข้าใจอะไรๆมากขึ้นรึเปล่านะ 5555555555

ซึ่งคนที่มาตามทวิตเราใหม่ๆ (ช่วงกลางปี 2014)

คงจะเห็นเราเครียดจนแทบลาออก เพราะ เรื่องสังคมในสถาบันใช่ไหม 55555555

จริงๆคิดแล้วตลกนะ

ตอนนั้นเราอยากลาออกมากจริงๆ เราผิดหวังกับลาดกระบังที่เราคิดไว้หลายเรื่องมากกก

จริงๆลาดกระบังอยู่ไม่ยาก ถ้าอยู่เป็น

แต่ตอนนี้ถึงเราจะหมดศรัทธาน้อยๆของเราไปแล้ว

แต่เรายังมีความสุขมากที่ได้เรียนที่นี่นะ 555555555

ทุกวันที่เราได้เรียนเรามีความสุขมากกกกกกกกก
ไม่ว่าจะด้วยเพื่อน ด้วยอาจาร์ย บรรยากาศในห้อง

แล้วเราก็คิดว่าโชคดีแล้วแหละที่ได้เรียนที่นี่

วิศวะ สถาปัตย์เด็ดมากจริงๆ

บายยย....

#หาสาระไม่ได้เลยครับ

วิธีการเข้าที่นี่มีสองทาง

1.โควต้า (โรงเรียน / เกรด 3.5) *ถ้าไม่มีไรเปลี่ยน วิธีนี้เข้าค่อนข้างยาก*

2.แอดมิชชั่น (คะแนนสัก 17,5XX ก็ติดละแหละ)

ใครเข้าที่นี่แล้วอยากได้แนวทางการใช้ชีวิตติดต่อเราได้ในทวิตเสมอ @meawziie

ปล.เราไม่ได้อยู่หอด้วยนะ 55555555555555555